Odzież- PCS

Korzystanie z książeczki „Odzież – PCS” (Picture Communication Symbols) w pracy z dziećmi i dorosłymi niemówiącymi jest bardzo wartościowe, ponieważ ułatwia naukę rozpoznawania i nazywania części odzieży, wspiera rozwój umiejętności komunikacyjnych, a także zwiększa samodzielność w codziennych czynnościach. Dzięki wizualizacjom przedstawiającym różne elementy garderoby, osoby niemówiące mogą lepiej zrozumieć i wyrażać swoje potrzeby, co prowadzi do większej integracji społecznej oraz poprawy jakości życia.

Ułatwienie nauki nowych słów i pojęć

Książeczka „Odzież – PCS” ułatwia naukę nowych słów i pojęć, ponieważ przedstawia różne części odzieży w formie wizualnych symboli. Dzięki temu osoby niemówiące mogą łatwiej kojarzyć słowa z konkretnymi obrazami, co sprzyja zapamiętywaniu i lepszemu zrozumieniu. Taka wizualizacja jest szczególnie przydatna dla osób z trudnościami w przetwarzaniu informacji werbalnych, ponieważ ułatwia przyswajanie nowych pojęć i rozwijanie słownictwa (Hodgdon, 1995).

Wspieranie komunikacji i wyrażania potrzeb

Wykorzystanie książeczki „Odzież – PCS” pomaga osobom niemówiącym wyrażać swoje potrzeby związane z ubieraniem się. Dzięki symbolom przedstawiającym różne elementy garderoby, mogą one łatwiej komunikować swoje preferencje dotyczące wyboru ubrań, pogody, czy sytuacji. Na przykład, użytkownik może wskazać symbol kurtki, aby zasygnalizować, że jest mu zimno, lub wybór konkretnej odzieży na daną okazję. To wspiera samodzielność i zwiększa poczucie kontroli nad własnym życiem (Beukelman, Mirenda, 2013).

Zwiększenie samodzielności i umiejętności samoopieki

Książeczka „Odzież – PCS” jest również istotnym narzędziem do nauki samodzielności i umiejętności samoopieki. Osoby niemówiące mogą uczyć się rozpoznawania i nazywania części garderoby, co jest niezbędne do codziennego ubierania się. Dzięki wizualnym wskazówkom łatwiej zapamiętują sekwencję czynności związanych z zakładaniem ubrań, co zwiększa ich samodzielność i niezależność w wykonywaniu codziennych zadań (Lloyd, Fuller, 2002).

Poprawa orientacji w czasie i przestrzeni

Wizualizowanie odzieży za pomocą symboli pomaga także w rozumieniu zależności między ubraniem a kontekstem, takim jak pora roku, pogoda, czy okazja. Dzięki książeczce „Odzież – PCS” osoby niemówiące mogą lepiej zrozumieć, jakie ubrania są odpowiednie na różne okazje, co sprzyja orientacji w czasie i przestrzeni (Light, McNaughton, 2014). Na przykład, mogą nauczyć się, że w zimie potrzebna jest kurtka, a latem – koszulka.

Wspieranie interakcji społecznych

Korzystanie z książeczki z symbolami odzieży wspiera także rozwój umiejętności społecznych. Dzięki niej osoby niemówiące mogą uczestniczyć w rozmowach na temat mody, stylu, preferencji odzieżowych czy przygotowania do różnych wydarzeń. Takie interakcje sprzyjają budowaniu relacji z innymi oraz zwiększają zaangażowanie w życie społeczne (Blackstone, Hunt Berg, 2012).

Poprawa samopoczucia i pewności siebie

Możliwość samodzielnego wyboru ubrań, dzięki książeczce „Odzież – PCS,” pozytywnie wpływa na samopoczucie i pewność siebie osób niemówiących. Daje im poczucie kontroli nad własnym wyglądem. Co przecież może wpływać na postrzeganie siebie i interakcje z otoczeniem. Tego rodzaju wsparcie w zakresie samoekspresji pomaga w budowaniu poczucia własnej wartości i autonomii (Quill, 1995).

Podsumowanie

Podsumowując, książeczka z symbolami „Odzież – PCS” jest wartościowym narzędziem w pracy z dziećmi i dorosłymi niemówiącymi. Ponieważ ułatwia naukę nowych pojęć, wspiera komunikację, rozwija samodzielność. Poprawia orientację w czasie i przestrzeni oraz wspiera interakcje społeczne. Dlatego warto wprowadzać tego rodzaju narzędzia, aby wspierać rozwój i jakość życia osób niemówiących.

Bibliografia

• Beukelman, D. R., Mirenda, P. (2013). Augmentative and Alternative Communication: Supporting Children and Adults with Complex Communication Needs. Paul H. Brookes Publishing Co.
• Blackstone, S. W., Hunt Berg, M. (2012). Social Networks: A Communication Inventory for Individuals with Complex Communication Needs and their Communication Partners. Augmentative Communication, Inc.
• Hodgdon, L. A. (1995). Visual Strategies for Improving Communication: Practical Supports for School and Home. QuirkRoberts Publishing.
• Light, J., McNaughton, D. (2014). Communicative Competence for Individuals Who Require Augmentative and Alternative Communication: A New Definition for a New Era of Communication? Augmentative and Alternative Communication, 30(1), 1-18.
• Quill, K. A. (1995). Teaching Children with Autism: Strategies to Enhance Communication and Socialization. Delmar Publishers.
• Lloyd, L. L., Fuller, D. R. (2002). Augmentative and Alternative Communication: A Handbook of Principles and Practices. Allyn & Bacon.

​